کیانوش گلزار راغب در سال 1344 متولد شد. او یکی از رزمندگانی بود که در طول جنگ میان کشور ایران و عراق، در جبهه مشغول خدمت بود. در سال‌های 60 و 61 شمسی، عملیاتی به فرماندهی شهید احمد متوسلیان در مریوان صورت گرفت. کیانوش گلزار راغب نیز یکی از رزمندگانی بود که در این عملیات حضور داشت. 

کیانوش گلزار راغب در حین خدمت در همین عملیات مجروح شد و به همراه برادرش به دست عراقیان و گروه کومله اسیر شد. مدت زمان زیادی از این اسارت در زندان سردشت گذشت. در همان روزهای اولیه‌ی اسارت، برادر کیانوش گلزار راغب شهید شد. خودش نیز 14 ماه در زندان بود. در این روزهای پرتب‌وتاب، به دختری به نام شیلان نیز دل بست و در نهایت به کمک او موفق شد تا از زندان بگریزد. 

کیانوش گلزار راغب پس از رخ دادن این ماجراها تصمیم گرفت تا خاطراتش را از زندان بنویسد. انتشار اولین کتابش او را ترغیب کرد تا این کار را ادامه دهد و خاطرات زندانیان و اسرای دیگر را نیز بنگارد. یکی از کتاب‌های کیانوش گلزار راغب به کردی هم ترجمه شده است. او همچنین در حال نوشتن کتاب جدیدی است؛ این کتاب روایت او از دوستی است که روزگاری به زندان‌بان او بدل شد.