سید روح الله خمینی

مرحوم امام رضوان الله علیه (1281 – 1368 ه.ش) شخصیت کم‌نظیر تاریخ اسلام بود که در بسیاری از عرصه‌ها از جمله عرصه‌ی سیاسی و عرفان در عالم تشیّع افق‌های جدیدی گشود. تا قبل از مرحوم امام و پیروزی انقلاب اسلامی، مباحث عرفان نظری و حتی عرفان عملی شیعه چندان عمومی و در دسترس نبود، حتی در حوزه‌های علمیه، اما با اقدامات علمی و عملی و سیاسی و اجتماعی مرحوم امام رضوان الله علیه، معارف بلند شیعه که منبعث از معارف وحیانی اعم از قرآن کریم و سخن و سیره‌ی حضرات معصومین صلوات الله علیهم اجمعین است هم در حوزه‌های علمیه و هم در بین اقشار مختلفی که هر یک به مقدار وسع و تشنگی در پی سلوکی الی الله هستند در دسترس قرار گرفت و از این حیث مرحوم امام رضوان الله علیه در گشوده شدن ابواب معنویت در عالم تشیع و اسلام و حتی جهان (پس از پیروزی انقلاب اسلامی) نقشی کم‌نظیر را ایفا کرده‌اند. رویکرد اجتماعی و سیاسی ایشان به بحث عرفان از دیگر ابتکارات بزرگ ایشان است که البته در چهارچوب شریعت و برگرفته از آیات و  روایات ارائه شده و باعث شده تا وجوه بدیعی از عرفان شیعی که در عرصه‌ی اجتماع و سیاست حضور و بروزی جدی دارد (به ماننده آنچه در سیره حضرات معصومین علهیم السلام ساری و جاریست) در آثار و سیره‌ی عملی و علمی ایشان ساری و جاری باشد. مرحوم امام به گفته‌ی خودشان در بحث عرفان و سلوک از مرحوم آیت الله محمدعلی شاه‌‌‌‌آبادی بیشترین تأثیر را پذیرفته‌اند و در آثار خود از آن عالم بزرگوار با عنوان استاد یاد می‌کنند.