سید عبدالحسین شرف الدین موسوی عاملی (1290-1377ه.ق) از مجتهدین شیعه و عالمان مدافع تقریب مذاهب بود که تلاش بسیاری برای وحدت شیعه و سنی و حل کردن ریشه های اختلاف آنها انجام داد. او از رهبران نهضت استقلال لبنان نیز به شمار می رود.
دو کتاب المراجعات و النص و الاجتهاد برای اثبات حقانیت شیعه با ادبیاتی علمی و به دور از توهین از برترین آثار او به شمار می رود. این دو کتاب به زبانهای مختلف ترجمه شده و توجه بسیاری از مسلمانان شیعه و سنی را به خود جلب کرده است.
برخی از مشهورترین استادان وی عبارتند از:آیات عظام آخوند خراسانی، شیخ الشریعه اصفهانی، سید محمد کاظم طباطبائی یزدی و میرزا حسین نوری.

سید عبدالحسین شرف الدین سال 1290 ه.ق در کاظمین متولد شد.او فرزند سید یوسف شرف الدین و زهرا صدر، دختر آیة الله سیدهادی صدر و خواهر سید حسن صدر، عالم دینی معروف و صاحب کتاب تأسیس الشیعة لعلوم الاسلام بود. نسب وی به ابراهیم المرتضی، فرزند امام کاظم(ع) می رسد.
مهاجرت به عراق
پدرش هنگامی که شرف الدین یک ساله بود برای تحصیل به نجف مهاجرت کرد و در 6 سالگی او را برای تعلیم به مکتب خانه فرستاد. سید عبدالحسین در 8 سالگی به همراه خانواده به زادگاه خود جَبَل عامِل بازگشت. در 17 سالگی با دختر عمویش ازدواج کرده و پس از فراگیری مقدمات علوم دینی نزد پدر، هنگامی که 20 ساله بود برای ادامه تحصیل به نجف بازگشت. وی در 32 سالگی اجازه اجتهاد گرفت.
شرف الدین در ابتدای ورودش به عراق با توصیه پدربزرگش (آیة الله سیدهادی صدر) ابتدا به سامرا رفت و در دروس «شیخ حسن کربلایی» (متوفی 1322) و شیخ باقر حیدر (متوفی 1333) شرکت کرد و صبح های جمعه در جلسه درس اخلاق حکیم الهی «آیة الله شیخ فتحعلی سلطان آبادی» حاضر می شد.
از ورود شرف الدین به سامرا یک سال نگذشته بود که میرزای شیرازی -مرجع بزرگ شیعیان- سامرا را ترک و به نجف اشرف عزیمت کرد. خروج میرزا از سامرا باعث شد که حوزه علمیه سامرا به یک باره تعطیل و تمام معلمان و شاگردان، از جمله شرف الدین و دیگر عالمان و مدرسان راهی نجف شوند. او همزمان با تحصیلات فقه و اصول به مطالعه جدی احادیث از منابع معتبر شیعه و سنی، مطالعه تاریخ اسلام و اعتقادات مشغول شد و ادبیات عرب و نویسندگی را نیز فراگرفت.
بازگشت به لبنان
وی پس از 12سال تلاش در 1322ق به لبنان بازگشت. پس از 3سال اقامت در شهر «شحور»، به دعوت مردم صور در جنوب لبنان راهی آنجا شد. وی با تأسیس حسینیه صور، مرکزی برای برگزاری برنامههای گوناگون دینی و اجتماعی ایجاد کرد.