سعید تشکری

سعید تشکری (زاده‌ی 1342، قوچان – درگذشته‌ی 19 بهمن 1400) نویسنده، کارگردان و رمان‌نویس بود. وی فارغ‌التحصیل ادبیات نمایشی، عضو کانون ملی منتقدان تئاتر، عضو بین‌المللی کانون جهانی تئاتر، مدرس ادبیات نمایشی و داستان‌نویسی بود.تشکری برای مخاطبان ادبیات دینی، انقلابی و اقلیمی نامی آشناست. او در حوزه‌ی نمایشنامه‌نویسی برای صحنه و رادیو، فیلمنامه‌نویسی و مقاله‌نویسی نیز نویسنده‌ای کارآزموده محسوب می‌شد. بخش مهمی از فعالیت‌های وی به داستان‌هایی درباره‌ی انقلاب اسلامی و مبارزات مردم شهر مشهد برای پیروزی انقلاب اختصاص یافته. اما چشم‌گیرترین آثار وی ریشه در ارادت خاص او به امام رئوف علی بن موسی الرضا دارد. این ارادت عمیق باعث شده تا تشکری به عنوان پرکارترین و یکی از برجسته‌ترین نویسندگان آثار رضوی شناخته شود.یکی از هنرهای تشکری در رمان، ساختن شخصیت‌ها و افرادی در حاشیه‌ی قصه برای جلوه‌دادن به موقعیت دراماتیک آن است. به عبارت دیگر او داستانی در حاشیه‌ی یک واقعیت تاریخی خلق و در قصه‌ی خود می‌پروراند، به شکلی که هیچ خدشه‌ای به اصل واقعیت‌های تاریخی وارد نشود.آثار او سه بار برنده‌ی جایزه سال رضوی شده‌اند. همچنین «بار باران» جایزه‌ی شهید غنی‌پور را برایش به ارمغان آورد و «مفتون و فیروزه (روایتی داستانی برای شناسایی پرده‌ای مغفول و ناشناخته از تاریخ انقلاب اسلامی ایران از زاویه دید فعالان فرهنگی و نه سیاسی)» اثر برگزیده‌ی سیزدهمین جایزه ادبی قلم زرین شد.برخی دیگر از آثار برجسته‌ی مرحوم سعید تشکری عبارتند از:آبی‌ها (روایتگر زندگی و احوال پزشکی مسیحی است که به دنبال پیشوا و الگوی کامل زمانه خود می‌گردد و از این رهگذر با علی بن موسی الرضا علیهما‌السلام آشنا می‌شود)چهار فانوس (روایت‌هایی داستانی از زندگی و زمانه‌ی نواب خاص امام زمان (عج‌الله‌فرجه‌الشریف)ولادت (روایتی از هجرت امام هشتم شیعیان و حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) از مدینه به ایران و موضوع ولایتعهدی امام رضا (علیه‌السلام) در دل یک داستان عاشقانه)تن‌های هزارساله (زندگی‌نامه‌ی داستانی جذاب شیخ صدوق با اشاره به بیرون‌افتادن پیکر ایشان در زمان فتحعلیشاه قاجار بر اثر سیل)اوسنه‌ی گوهرشاد (روایت‌های مختلف و متفاوت از سرکوب خونین قیام مسجد گوهرشاد)