
حضرت حجت

محمدتقی بهجت، در 2 شهریور 1295 در خانوادهای مذهبی در فومن به دنیا آمد. در 16 ماهگی، مادرش را از دست داد و پدرش کربلایی محمود سرایندهی بیت مشهور (امشبی را شه دین در حرمش مهمان است...) تربیت او را بر عهده گرفت.وی در حوزههای علمیهی قم، عراق و نجف از محضر بزرگانی چون سید ابوالحسن اصفهانی، شیخ مرتضی طالقانی، کمپانی، قاضی طباطبایی، بروجردی و... بهره برد و در جوانی نیز برای تألیف سفینة البحار زیر نظر شیخ عباس قمی ایشان را فراوان یاری کرد.ایشان هم از جنبهی علمی و هم از جنبهی معرفتی و عملی از برجستهترین فقهای شیعه در عصر معاصر بود، به طوری که بزرگانی چون چون علامه طباطبایی، آیتالله بهاءالدینی، شهید قدوسی، حسن زاده آملی، جوادی آملی و... مقید به شرکت در نماز جماعت ایشان به ویژه در شبهای جمعه بودند. آیت الله بهجت درباره حکومت در دوره پس از غیبت چنین بیان داشتهاند: ایجاد حکومت اسلامی واجب است و توان اداره کشور را نیز داریم. البته تأکید ایشان بر اقامهی حکومت اسلامی در عصر غیبت، منوط بر اجرای کامل دستورات الهی و دوری جستن از مصلحت اندیشیهایی است که احیاناً منجر به تعطیلی احکام گردد.ایشان در 27 اردیبهشت 1388 در سن 94 سالگی به علت ایست قلبی درگذشت. جنازه وی پس از تشییع انبوه مردم و اقامه نماز بر آن توسط آیتالله جوادی آملی در حرم حضرت فاطمه معصومه (سلاماللهعلیها) دفن شد.