آیت الله علی پهلوانی تهرانی (سعادت‌پرور)

مرحوم آیت الله علی پهلوانی تهرانی (سعادت‌پرور) (1305‌-‌1383ه.ش)، به تعبیر رهبر معظّم انقلاب حفظه الله عالِمی عامل و عارفی پارسا و پرهیزکار بود؛ ایشان از برجسته‌ترین شاگردان سلوکی مرحوم علامه طباطبایی رضوان الله علیه بود که نزدیک به چهل سال از آن مرد الهی کسب فیض کرد و شاگردانی برجسته‌ای نیز نظیر محمدتقی فیاض‌بخش و محمدباقر تحریری را تربیت نمود.ایشان که متولّد شهر تهران بود، در نوجوانی با عالم اخلاقی، مرحوم حاج شیخ محمدحسین زاهد (قدّس‌سرّه) ارتباط برقرار کرده و به حلقه‌ی دروس اخلاقی این عالم وارسته پیوست و از همراهی ایشان بهره‌های اخلاقی و معنوی بسیاری برد؛ بعد از سفر به عتبات و تحولی که این زیارت روحانی برای ایشان به دنبال داشت به قم عزیمت کرده و به طلاب حوزه‌ی علمیه قم پیوست و از محضر بزرگانی چون حضرت امام خمینی، آیات عظام بروجردی، مرعشی نجفی، شهید صدوقی بهره برد و مراتب علمی خود را به کمال رساندند.نقطه‌ی اوج تحولات معنوی ایشان با آشنایی با مرحوم علامه طباطبایی رخ داد و گمشده‌ی خود را در وجود این عالم کم‌نظیر یافت و تا پایان عمر از محضر ایشان کسب فیض نمود.در جلسات خصوصی حضرت استاد سعادت‌پرور، به طور غالب، شرح و تفسیر احادیث و ادعیه اهل بیت عصمت و طهارت بر مبنای کتاب‌هایی، مثل: بحار الانوار و اقبال الاعمال، همچنین شرح غزلیات دیوان لسان الغیب، حضرت خواجه حافظ شیرازی و کلمات اهل معرفت خوانده می‌شد، و به مناسبت توسط ایشان مورد شرح و تفسیر قرار می‌گرفت.