آیت الله جوادی آملی

عبدالله جوادی آملی (1312ش) فیلسوف، فقیه، مفسر قرآن، مدرّس حوزه علمیه قم و از مراجع تقلید است. ایشان از شاگردان آیت الله بروجردی، امام خمینی و علامه طباطبایی بودند و حدود شصت سال در حوزه‌های علمیه قم و تهران، علومی چون فلسفه، عرفان، فقه و تفسیر را تدریس کرده‌اند. آثار برجسته، کم‌نظیر و ارزشمندی چون تفسیر تسنیم (که به نوعی شرح و حتی تصحیح تفسیر شریف المیزان است) و رحیق مختوم (شرح اسفار اربعه) و ادب فنای مقرّبان (شرح زیارت جامعه‌ی کبیره) از جمله آنها است.ابوالحسن شعرانی، مهدی الهی قمشه‌ای از جمله اساتید برجسته‌ی وی در تهران بودند و پس از هجرت به قم از محضر بزرگانی چون آیات عظام بروجردی، سیدمحمد محقق داماد، امام خمینی و علامه طباطبایی بهره‌ی فراوان برد.وی بیشتر از آرا و اندیشه‌های امام خمینی و علامه طباطبایی رضوان الله علیه متأثر است.ایشان نزد امام خمینی جایگاه ویژه‌ای داشت تا جایی که مأمور ابلاغ پیام بسیار مهم و تاریخی مرحوم امام به گروباچف در شوروی بود. همچنین در سال 1379ش مطابق با 2000م، برای قرائت پیام رهبر جمهوری اسلامی ایران، در نشست هزارهٴ ادیان، به نیویورک سفر کرد.در سال 1379ش مطابق با 2000م، برای قرائت پیام رهبر جمهوری اسلامی ایران، در نشست هزارهٴ ادیان، به نیویورک سفر کرد.شخصیت‌هایی چون مهدی شب‌زنده‌دار، عبدالحسین خسروپناه، حمید پارسانیا، مهدی هادوی تهرانی در زمره‌ی شاگردان آیت الله جوادی آملی هستند.